کـــــــــــــــــــودک مــــــــــظـــــــلــوم افـــــــــغــــــان

زندگی پیامبر صلى الله علیه وسلم و سیره‌ی او همان نمونه‌ی عالی است که هر مسلمانی از آن پیروی می‌کند. این راه و روش اگر چه دیرینه و مربوط به گذشته است، اما در هر عصری و زمانی جدید و نو است و با احکام خود هر گروه و جمعیتی را به سوی خیر و میادین جاودانگی رهنمون می‌سازد. و چون میلاد پیامبر عظیم الشأن اسلام صلى الله علیه وسلم در نزد هر مسلمانی گرامی است، مسلّماً گرامی‌ترین موضوع در نزد هر دعوتگر مسلمانی نیز هست؛ زیرا به بهانه‌ی این سالگرد، ارتباط خود را با رهبر بزرگوار و عظیم خود تجدید می‌کند و عملکردش را با وی تطبیق می‌نماید و با امعان نظر در اهداف و طرح‌های دعوت در مراحل اوّلیه که رسول خدا صلى الله علیه وسلم آن را پی ریزی کرد و سکان آن را بر مبنای وحی و نبوغی که راه‌های حق و پیروزی را تعیین نمود، رهبری کرده، موجبات رشد و تکامل خود را فراهم می‌نماید.

بحث ما اختصاص به بخشی از عظمت آن حضرت صلى الله علیه وسلم دارد که برای همه‌ی دعوتگران خواه به عنوان رهبر یا سرباز مفید است و شایسته است که به عنوان درسی بدان توجه کنیم؛ زیرا پیروزی دعوت در بسیاری از مواقع دشوار تا حد زیادی مبنی بر درک این ویژگی است.

پیامبر صلى الله علیه وسلم سعی می‌کرد در یک زمان با تمام دشمنانش درگیر و مواجه نشود و هرگاه دشمنانش برای جنگ با او متحد می‌شدند، می‌کوشیدند تا به هر وسیله‌ای که شده، میانشان جدایی افکند و هرگاه فرصتی می‌یافت، ابتدا به آنان که قوی‌تر بودند، حمله می‌برد؛ سپس به سایرین تا این‌که بر همه‌ی آنان پیروز می‌گشت. آن حضرت صلى الله علیه وسلم هرگاه کاری را اراده می‌کرد و مانعی پیش می‌آمد، هم‌چون مبارزی مغرور که در صدد پیروزی است، نبود؛ بلکه شرایط و اوضاع و احوال موجود را ارزیابی می‌کرد و بین آن‌چه که می‌خواست و امکاناتی که داشت مقایسه می‌نمود و چنان‌چه موقعیت را مناسب نمی‌دید، خواسته‌ی خود را به وقتی دیگر موکول می‌نمود. بدین گونه در طی حیات شریفش رسالت از بسیاری از مصائب و مشکلات رهایی یافت و نیز مانع از آن می‌شد که دشمنانش بتوانند همه با هم به او حمله کنند؛ جز در جنگ احزاب که نتواست مانع از آن شود، بر دشمنان رسالت یکی پس از دیگری ضربات متوالی و پی در پی را وارد می‌کرد و در مواقع بحرانی برای دفع ضرر یا کسب موقعیتی برای پیروزی از برخی مظاهر قدرت چشم پوشی می‌کرد. اینک به نمونه‌هایی چند در این مورد توجه کنید:

رفتار رسول خدا صلى الله علیه وسلم با یهودیان مدینه
وقتی که پیامبر صلى الله علیه وسلم پس از هجرت در مدینه مستقر شد، لازم بود برای جنگ و مقابله با قریش آماده شود؛ زیرا قریش نمی‌توانست بپذیرد که آن حضرت صلى الله علیه وسلم در مدینه صاحب قدرت و عزت شده است، دشمنی که سیزده سال در برابر دعوت پیامبر صلى الله علیه وسلم مقاومت خصمانه کرده است، چگونه می‌تواند راضی شود که محمّد صلى الله علیه وسلم از چنگ او بگریزد و در مدینه پیشوای بزرگ و محبوب آن گردد؟ لذا از نظر رسول خدا صلى الله علیه وسلم پس از هجرت، جنگ با قریش امری طبیعی و مسلّم بود. در مدینه در کنار دو قبیله‌ی اوس و خزرج تعداد زیادی از یهودیان در زمین‌های اطراف مدینه و مناطق مسلط بر آن سکونت داشتند، پیامبر صلى الله علیه وسلم از یهودیان انتظار نداشت که دعوتش را بپذیرند و به انتشار آن راضی باشند؛ چون آنان بر مقدرات مردم مدینه مسلط بودند و برای استمرار سیطره‌ی سیاسی و مالی خود همواره بین دو قبیله‌ی اوس و خزرج دشمنی ایجاد می‌کردند، بنابراین چگونه راضی می‌شدند که بین همسایگانشان وحدت به وجود آید و جنگ و فتنه‌های داخلی خاتمه یابد؟

این از یک سو، از جهت دیگر تاریخ یهود مالامال از مخالفت با انبیای الهی و کشتن آنان و ایجاد فتنه و آشوب در جوامعی بوده که می‌زیسته‌اند. بدین گونه پیامبر صلى الله علیه وسلم که در مکه دشمنش تنها قریش و هم‌پیمانان آن بود، در مدینه با جبهه‌ی دیگری که مخالف و سد راه او بود، مواجه شد. در این‌جاست که دوراندیشی خردمندانه‌ی آن حضرت صلى الله علیه وسلم هویدا می‌شود؛ برای این‌که از شر یهود در امان باشد، با آنان پیمان هم‌کاری بست و آن‌ها را از پشتیبانی از قریش در جنگ‌های آتی باز داشت. پیمان بسته شد و یهود از جمله ساکنان مدینه شمرده شد و به موجب این پیمان می‌بایستی در برابر کسانی که به مدینه حمله می‌کردند، دفاع کنند و به این‌گونه در مواقع دشوار و سختی با مسلمانان متحد باشند. به این شیوه پیامبر صلى الله علیه وسلم توانست برای رویارویی با دشمنی‌های قریش آسوده خاطر شد و با آنان در بدر و اُحد و… وارد جنگ شد در حالی که از وضعیت داخل مدینه مطمئن گردید که از شر یهود در امان است؛ چون یهودیان در زمین‌ها و تپه‌های اطراف مدینه سکونت داشتند و در آزار رساندن به پیامبر صلى الله علیه وسلم قوی‌تر از قریش بودند.

پسر جوان فاسد الاخلاقی که از قبل با دختری جوان آشنا شده بود و توانسته بود او را گام به گام بفریبد و وانمود کند که دارد از عشق او آب می‌شود و قلبش بدون او تاب و تحمل ندارد…

بالأخره توانست آن دختر را رام کند و او را فراچنگ آورد تا کامش را از او بر گیرد.

دختر جوان را دعوت کرد تا روز شنبه هفته‌ی آینده رأس ساعت پنج در مکانی بسته و فضایی رمانتیک با هم گفتگویی داشته باشند.

دختر جوان نیز موافقت کرد و روز موعود فرا رسید.

پسر جوان در خانه‌اش به انتظار نشسته بود و با دیگر دوستانش هم تماس گرفته و آن‌ها را از قصه‌ی این دختر با خبر کرد. دقایقی به ساعت پنج مانده بود که مادرش زنگ زد و گفت: زود بیا خونه که حال پدرت خوب نیست. مجبور شد از دوستانش جدا شود؛ البته آنان گفت: هنگامی که آن دختر آمد، شما کار خود را انجام دهید، من می‌روم و به پدرم سری می‌زنم.. از خانه بیرون شد و دوستانش را در انتظار آمدن دختر جوان ترک کرد.

ساعت پنج رسید و دختر نیز وارد شد. این گرگ‌های بی وجدان همگی بر او تاخته به تجاوزش پرداختند.

وانگهی خانه را ترک نموده و او را در حالت بیهوشی رها کردند…

در همین حین که این حادثه به وقوع می‌پیوست، پسر جوان پیش پدر رسید تا از حالش اطمینان حاصل کند؛ مادرش به سویش آمد و گفت: چرا خواهرت را با خود نیاوردی؟

روایت است که از سبب توبه‌ی مالک بن دینار از او پرسیدند، چنین گفت:

من از پاسبانان حکومتی و غرق تباهی باده نوشی بودم، کنیزکی گران‌بها خریدم که سخت در زندگی من به بهترین وضع قرار گرفت و برای من دختری آورد که شیفته‌اش شدم و چون دخترک زمین خیزه می‌کرد، محبت او در دلم افزون شد. دخترک به من انس گرفت و من به او، هرگاه جام و باده مقابل خود می‌نهادم، می‌آمد و آن را می‌کشید و روی جامه‌ام می‌ریخت. چون دخترک دو ساله شد، مُرد و اندوه مرگش مرا دل‌فسرده و سوخته‌جگر ساخت.

شب جمعه‌ای که شب نیمه‌ی شعبان بود، سیاه مست از باده نوشی خوابم برد، بدون آن‌که نماز عشاء بگزارم، در خواب چنان دیدم که بر صور دمیده و رستخیز بر پای شد، گورها شکافته و خلایق محشور شدند و من هم در آن میانه بودم. ناگاه صدایی از پشت سر خویش شنیدم، برگشتم، اژدهایی سیاه و کبود چشم که بسیار بزرگ بود، دهان گشوده آهنگ من داشت. من ترسان و هراسان شروع به گریز از مقابل او کردم و اژدها هم‌چنان در پی من بود. میان راه به پیرمردی خوشبو و خوش جامه رسیدم، بر او سلام دادم، پاسخ داد، گفتم: ای شیخ! مرا از این اژدها پناه بده که خدایت پناه دهد!

پیرمرد گریست و گفت: من ناتوانم و اژدها از من نیرومندتر است و یارای ستیز با او ندارم، برو، شتابان‌تر برو شاید خداوند برای تو چیزی فراهم فرماید که تو را از آن برهاند.

من هراسان به گریز خود ادامه دادم. من بر یکی از بلندی‌های قیامت رفتم و مشرف بر طبقات دوزخ شدم و بر آن نگریستم و نزدیک بود از بیم اژدها در آن سرنگون شوم، فریاد برآورنده‌ای بر من فریاد کشید که: برگرد، تو دوزخی نیستی. من به سخن او اطمینان و آرامشی یافتم و برگشتم. باز اژدها در پی من افتاد، دوباره به آن پیرمرد رسیدم، گفتم: از تو خواهش کردم مرا از این اژدها امان دهی و نکردی؟

شیخ گریست و گفت: من ناتوانم، بر این کوه رو که در آن ودیعه‌هایی از مسلمانان موجود است، اگر تو را هم در آن ودیعه‌ای باشد، به زودی یاری‌ات خواهد داد.

من نگاه کردم، کوهی گرد از نقره بود که در آن روزنه‌ها و شکاف‌هایی بود همراه با پرده‌های آویخته بر مدخل هر روزنه و شکاف دو مصراع در زرین از زر سرخ و آراسته به یاقوت و گهر بود و بر هر مصراع پرده‌ای حریر آویخته بود.

چون بر آن کوه نگریستم، گریزان به سمت آن رفتم و اژدها هم‌چنان در پی من بود، چون نزدیک کوه رسیدم، یکی زا فرشتگان فریاد برآورد: پرده‌ها را بالا برید، درها را بگشایید، همگان بالا آیید، شاید برای این بینوا میان شما ودیعه‌ای باشد که او را از دشمنش پناه دهد. ناگاه پرده‌ها بالا رفت و درها گشوده شد و از میان آن روزنه‌ها کودکانی که چهره‌یشان چون ماه رخشان بود، بر من مشرف شدند.

یکی از دادگاه‌های چین امروز (سه‌شنبه) روشنفکر مشهور مسلمان چینی را که از اقلیت اویغور این کشور حمایت می‌کند، به جدایی‌طلبی متهم و وی را به حبس ابد محکوم کرد.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، به نقل از خبرگزاری آسوشیتدپرس، دادگاه ارومغی (ارومچی) پس از دو روز برگزاری جلسه دادرسی محافظت شده، نهایتاً آقای “الهام توهتی”، روشنفکر مشهور چینی را که از اقلیت اویغور چین حمایت می‌کند، محکوم کرد. لیو شیا اویوآن، وکیل توهتی گفت که این اخبار را از سوی خانواده این روشنفکر دریافت کرده است.
وی گفت: این دادگاه همچنین دستور داده تا تمام اموال و داریی‌های الهام توهتی مصادره شود.
این وکیل در پیامی که بر روی سایت توییتر منتشر کرده، گفت: الهام توهتی به دادگاه گفته است که وی رای صادره دادگاه را قبول ندارد.
الهام توهتی به عنوان روشنفکری با داشتن روابط نزدیک هم با اکثریت چینی‌های “هان” و هم با گروه قومی مسلمانان اویغور که به شدت نسبت به رفتار دولت پکن با آن‌ها شکایت دارند، مشهور است.
الهام توهتی به عنوان یکی از اعضای حزب کمونیست و استادی در دانشگاه مینزو پکن، وب‌سایتی تحت عنوان «اویغور آن‌لاین» را به راه انداخته که بر مسائل مربوط به این گروه قومی تاکید دارد.

از این پس دختران دانش‌آموز در دبیرستا‌ن‌های ترکیه اجازه دارند با روسری در کلاس‌های درس حضور یابند.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی سنت آنلاین، دولت ترکیه هم‌زمان با آغاز سال تحصیلی ممنوعیت استفاده از روسری در دبیرستان‌ها را لغو کرده است.

احمد داوداوغلو، نخست‌وزیر ترکیه، هم‌زمان با آغاز سال تحصیلی در کشور در گفت‌وگویی با شبکه تلویزیونی “ان تی‌وی” (NTV) اظهار داشت: «هر کسی که می‌خواهد روسری به سر کند، آزاد است و هر کس که نمی‌خواهد، سر نمی‌کند».

به گفته وی لغو قانون ممنوعیت داشتن حجاب در دبیرستان‌های دخترانه بخشی از سیاست حزب حاکم ترکیه، عدالت و توسعه برای گسترش “آزادی” است. احمد داوداوغلو اضافه کرد: «همه می‌توانند آن‌گونه که به نظرشان صحیح می‌آید، زندگی کنند. ما تصمیم گرفته ایم درباره موضوع نگران کننده‌ای که در زمینه آموزش از مدت‌ها پیش وجود دارد، کمی لیبرال‌تر برخورد کنیم.».

چند ساعت پیش از این اظهارات نخست وزیر ترکیه، سخنگوی دولت پس از تشکیل جلسه هیأت وزیران از لغو قانون منع حجاب اسلامی در دبیرستان‌ها خبر داده بود که به موجب آن از این بعد دانش آموزان دبیرستانی دختر می توانند روسری سر کنند.

هم‌چنین وزیر آموزش و پرورش ترکیه اعلام کرد که دختران ترکیه از این بعد حق پوشاندن سر خود را از همان سال اول دبیرستان دارند.

وی امروز در مقابل خبرنگاران با بیان این که «هر اقدامی در جهت آزادی، مثبت است»، گفت: حزب حاکم عدالت و توسعه آزادی‌ها را در تمامی عرصه‌ها گسترش داده و این اقدام نیز در این راستا ارزیابی می شود.

وزیر آموزش و پرورش ترکیه گفت که دولت این تصمیم را بر اساس تقاضاهای متعددی که صورت گرفته اتخاذ کرد، ولی هم‌چنان حجاب در مدارس ابتدایی ترکیه ممنوع است.

دستور العمل پوشش در دبیرستان‌ها که حجاب اسلامی را برای دخترها ممنوع می‌داند، توسط وزارت آموزش و پرورش ملی ترکیه اعمال شده بود.